روستای ناوخ شهرستان قوچان

به وبلاگ روستای ناوخ شهرستان قوچان خوش آمدید

روستای ناوخ شهرستان قوچان

به وبلاگ روستای ناوخ شهرستان قوچان خوش آمدید

نویسندگان
طبقه بندی موضوعی
خراسان رضوی - مورخ یکشنبه 1394/01/30 شماره انتشار 18950 
نویسنده: ترابی
عکس ها: باقر اوحدی
لبخند پهلوان «بهادری» در واکنش به اقدام خداپسندانه چند پیشکسوت

یکی از قدیمی ترین کشتی گیران استان خراسان رضوی و بلکه کشور، این روزها وضعیت مطلوبی به لحاظ روحی و جسمی ندارد. در سکوت جامعه خبری و در روزگار بی توجهی ها (چه از سوی مسئولان و چه جامعه کشتی) «پهلوان قربان محمد بهادری» این روزها در بیمارستان ابن سینای مشهد (البته به صورت موقت) بستری است. وی که در آستانه ۹۰ سالگی دچار آلام روحی و فراموشی موقت شده روزگاری با فن «لنگ» در کشور زبانزد بود. «بهادری» در تیر ۱۳۰۶ در روستای «مایوان» از توابع «قوچان» به عنوان پنجمین فرزند خانواده به دنیا آمد. از کودکی به کشتی با چوخه علاقه مند شد و در این رشته به سرعت رشد کرد. پس از خدمت سربازی هم به خاطر هیکل و جثه قوی که داشت سال های متمادی در مسابقات مختلف در کشتی آزاد استان و کشور مقام های برتر را کسب کرد. وی چندین سال عضو تیم ملی کشتی هم بود و در مسابقات کشتی قهرمانی جهان سال ۱۳۳۵ در ترکیه نیز به همراه تیم ملی حضور داشت. «بهادری» در آن زمان در استان هم دوره پهلوانانی همچون وفادار، شورورزی، گلمکانی و... بود و در کشور هم با ورزشکارانی همچون امامعلی حبیبی، تاجیک و... کشتی می گرفت. مربی وی در استان مرحوم کریم محمدیان (پدر کشتی استان) بود و در کشور هم زیرنظر استاد «حبیب ا... بلور» کشتی می گرفت. با توجه به بستری شدن پهلوان بهادری در یکی از بیمارستان های مشهد، به همراه تعدادی از پیشکسوتان کشتی استان به عیادت وی رفتیم. (این در حالی است که متأسفانه هنوز کمتر کسی از مسئولان ورزش و جامعه کشتی استان از بستری بودن این کشتی گیر نامدار در مشهد خبر دارند.)

سرمایه ارزشمند کشتی

یکی از پیشکسوتان کشتی استان به هنگام عیادت از پهلوان بهادری به خصوصیات منحصر به فرد وی اشاره می کند و می گوید: پهلوان بهادری افتخار کشتی استان خراسان رضوی محسوب می شود. وی زمانی بهترین کشتی ها را برای تیم استان می گرفت که یکی از فنون وی «لنگ گرفتن» بود. «حاج رضا احدیان» می افزاید: بهادری غیرت و تعصب خاصی نسبت به شهر و استانش داشت و در بسیاری از مسابقات که با یکدیگر همسفر بودیم، او را انسان بسیار متدین و دوست داشتنی یافتم. ایشان صدای خوبی هم داشت که در مسافرت ها برای ما تصنیف های خوبی می خواند. وی ادامه می دهد: بهادری یکی از سرمایه های کشتی استان است که الان نیاز است مسئولان به وی توجه کنند. آنها باید قدردان این افراد باشند و از این سرمایه ها محافظت کنند.

فن زیبای «لنگ» بهادری زبانزد بود

یکی دیگر از پیشکسوتان کشتی به ویژگی کشتی های بهادری اشاره می کند و می گوید: پهلوان بهادری در کشتی سبک خاصی داشت و کشتی گرفتنش هم یک نوع سبک خاص داشت، مخصوصاً «لنگ گرفتن» او معروف بود. یکی از بهترین کشتی هایش مسابقه وی با «امامعلی حبیبی» بود که بر این کشتی گیر نامدار با کمک همین فن پیروز شد. «ابراهیم آزمون» با اظهار تأسف از شرایط نه چندان مطلوب جسمی و روحی بهادری می افزاید: متأسفانه دلاور مرد قوچان که زمانی یکی از بهترین کشتی گیران کشور بود، الان وضعیت خوبی ندارد و نمی دانم که چرا مسئولان برای وی اقدامی نمی کنند؟ وی ادامه می دهد: این وضعیت در شأن و جایگاه «بهادری» بزرگ و نامدار نیست و مسئولان باید هرچه زودتر دست به کار شوند و شرایطی در خور شأن این پهلوان فراهم کنند. وی حق زیادی بر گردن ورزش و کشتی استان دارد. در این دیدار «علیرضا رستمی»، «سید جواد حسینی» و «خاک نشین» از شاگردان معاصر پهلوان بهادری نیز پس از عیادتش خواستار بهتر شدن وضعیت این پیشکسوت کشتی شدند. «قربان محمدبهادری» هم که تا لحظاتی قبل در بستر دراز کشیده بود با عیادت یاران و شاگردانش لحظاتی روی تخت نشست. وی آشکارا روحیه ای مناسب از این اقدام خداپسندانه پیدا کرده بود و حتی لبخندی زیبا هم لحظاتی بر لبانش نشست.

درخواست فرزند پهلوان از مسئولان

یکی از دختران «قربان محمد بهادری» از کم توجهی مسئولان گلایه می کند و به خراسان می گوید: پدرم روزگاری قهرمان و بزرگمرد کشتی این استان بود و دلاورانه کشتی می گرفت؛ اما الان با توجه به شرایطی که دارد نیاز است مسئولان بیشتر به وضعیت سلامت جسمانی و روحی وی توجه کنند. «ام البنین بهادری» می افزاید: مادرم ۱۰ سال است که از پدرم مواظبت می کند اما الان مادرم هم دیگر انرژی گذشته را ندارد، لذا نیاز است که یک پرستار بگیریم تا از پدرمان نگهداری کند. برخی مسئولان هر چند وقت به عیادت پدرم می آیند، اما از نظر مالی تاکنون مساعدتی نکرده اند. از مسئولان تقاضا داریم بزرگان کشتی را به هنگام پیری و بیماری تنها نگذارند و آنها را فراموش نکنند...

۹۴/۰۱/۳۰
حسین جاهدناوخ